Het was de ochtend na de grote Sinterklaasintocht in Nederland. Sinterklaas was moe na de drukke dag en had gehoopt op een beetje extra slaap, zodat hij de volgende dag weer fris en fruitig zou zijn voor de festiviteiten. Het Pietenhuis was al vol bedrijvigheid alle Pieten waren druk in de weer met de voorbereidingen voor het Sinterklaasfeest.
Racepiet, altijd de snelste en meest alerte van allemaal, merkte meteen dat er iets mis was met Sinterklaas. Hij liep naar het bed van Sinterklaas en schudde hem zachtjes wakker.
"Sinterklaas, wakker worden!" fluisterde Racepiet bezorgd.
Sinterklaas opende slaperig zijn ogen en probeerde te spreken, maar er kwam alleen een zachte, schorre stem uit zijn mond.
Racepiet keek geschrokken. "Sinterklaas, uw stem! U kunt niet praten!"
Sinterklaas knikte bevestigend, zijn ogen vol zorgen. Hij probeerde weer te spreken, maar het enige geluid dat hij kon maken was een zachte, schorre klank.
Racepiet liet een alarmkreet horen. "Pieten, kom snel! Sinterklaas is zijn stem kwijt!"
Alle Pieten in het Pietenhuis schoten overeind en renden naar Sinterklaas' slaapkamer. Paniek brak uit. De Pieten wisten niet wat ze moesten doen. Het Sinterklaasfeest was in gevaar!
Zielenpiet, altijd al een beetje somber van aard, liep naar voren en legde voorzichtig een hand op Sinterklaas' schouder. "Sinterklaas, we zullen u helpen. Maar wat is er gebeurd?"
Op dat moment kwam Dokterpiet binnen, een slimme Piet met een witte jas en een dokterskoffer. Hij zag meteen dat er iets mis was en ging meteen aan de slag.
Dokterpiet onderzocht Sinterklaas grondig en luisterde naar zijn zachte, schorre stem. Na enig onderzoek schudde hij zijn hoofd en zei, "Sinterklaas, maakt u zich geen zorgen we kunnen dit oplossen. We hebben speciale kruiden nodig van Kruidenpiet. Racepiet, ga ze snel halen!"
Racepiet knikte en haastte zich naar Kruidenpiet, die een speciale kruidentuin had in het Pietenhuis. Terwijl Racepiet onderweg was, bleven de andere Pieten bezorgd bij Sinterklaas.
Toen Racepiet terugkwam met de speciale kruiden, bereidde Dokterpiet snel een kruidendrankje voor Sinterklaas. Sinterklaas nam het drankje met aarzeling, terwijl de andere Pieten vol spanning toekeken.
Langzaam maar zeker begon Sinterklaas zich beter te voelen. Hij glimlachte naar Dokterpiet en probeerde voorzichtig te spreken. Zijn stem was nog steeds zwak, maar hij kon weer geluid maken.
"Dank jullie wel, mijn vrienden," fluisterde Sinterklaas met een glimlach. "Ik kan weer praten."
De Pieten juichten van vreugde en omhelsden elkaar. Het Sinterklaasfeest was gered! Sinterklaas zou weer kunnen spreken en de kinderen blij maken met zijn mooie stem.
Op de dag van het Sinterklaasfeest was er geen vrolijkere Piet dan Zielenpiet. Hij rende rond, lachte en speelde met de kinderen, en maakte Sinterklaas aan het lachen met zijn grappen.
Het was het beste Sinterklaasfeest ooit, en dat was allemaal te danken aan de speciale krachten van Dokterpiet en de zorg van de andere pieten.
En zo eindigde Het Spannende Stemavontuur van Sinterklaas met een feest dat niemand ooit zou vergeten.